معنی سور ازدواج

ولیمه

جشن و میهمانی – سور

سور. [س ُ وَ] (ع اِ) سوره های قرآن. (غیاث). ج ِ سوره: فاتوا بعشر سُوَر مثله. (قرآن 11 / 13). و سور و آیات مصحف... از بر میکنم. (سندبادنامه ص 57).

سور. (اِخ) بعضی از افغانان که به این لقب مشهورند. (برهان).قومی از افغانان به این اسم مشهورند. (جهانگیری).

سور. (اِ) اوستا «سوئیریا» (صبحگاهی، روزانه)، پهلوی «سور» (چاشت صبح، طعام)، بلوچی عاریتی و دخیلی «سیر» (عروسی، نامزدی)، شغنی «سور» (ضیافت جشن عروسی). در لهجه ٔ زردشتیان ایران «سور» به معنی عروسی «مجله ٔ پشوتن سال اول شماره ٔ 5 ص 16 ح 11». (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین).هنگامه. جشن. طوی. مهمانی. عروسی. (برهان). مهمانی. (منتهی الارب). مهمانی و جشن و عروسی و مانند آن. (فرهنگ رشیدی). جشن. شادی. عروسی. (غیاث):
سوری تو جهان را بدل ماتم سوری
زیرا که جهان را بدل ماتم سوری.
لبیبی.
اکنون سور است و مردم آید بسیار
کار شگرف است و صحن ساخته کاچار.
نجیبی.
زمان چون ترا از جهان کرد دور
پس از تو جهان را چه ماتم چه سور.
فردوسی.
ز تو چشم آهرمنان دور باد
دل و جان تو خانه ٔ سور باد.
فردوسی.
یکی سور فرمود کاندر جهان
کسی بیش از آن خود نکرد از مهان.
فردوسی.
نیکو مثلی زده ست شاها دستور
بز را چه به انجمن کشند و چه بسور.
فرخی.
اندر آن کشور کو تیغ برآرد ز نیام
کس نپردازد یک روز بسور از ماتم.
فرخی.
ز بهر سور ببزم تو خسروان جهان
همی زنند شب و روز ماه بر کوهان.
عنصری.
میان ما نه عقدی نه نکاحی
نه آئین عروسی و نه سوری.
منوچهری.
در آن سور عروسی پنج و شش ماه
نشسته شادمان در کشور شاه.
(ویس و رامین).
ز گلشن بباغ آمد از بهر سور
بشد خیره چون دید جم راز دور.
اسدی.
گر تو سوی سور میروی رو
روزت خوش باد و سعی مشکور.
ناصرخسرو.
گویی که بسور اندرم ولیکن
از دور نمایدت سور ماتم.
ناصرخسرو.
شگفت نیست از این سور و جشن خرم و خوش
ز چوبها گل روید ز سنگها شمشاد.
مسعودسعد.
فرزند من آنکه سور من شیون اوست
از صحت من سور بر او شیون شد.
سوزنی.
ز لب صفرای من بشکن میندیش
که سور هیچکس ماتم نگردد.
مجیرالدین بیلقانی.
از پی سور بهار یاسمن آذین ببست
بستان کآن دید کرد قبه ای از ارغوان.
خاقانی.
بر اثر هر سوری ماتمی دهد و از پس هر شادی غمی پیش آرد. (سندبادنامه ص 39).
در آن صحرا نهاده تخت معشوق
بگرد تخت دایم جشن و سور است.
عطار.
خوان کشید او را کرامتها نمود
آن شب اندر کوی ایشان سور بود.
مولوی.
از جنوب و از شمال و ازدبور
باغها دارد عروسیها و سور.
مولوی.
نصیب من همه رنج و جهان پر از شادی
تبارک اﷲ گویی همه دف سورم.
رضی الدین نیشابوری.
هر کجا نوریست در عالم قرین ظلمت است
هر کجا سوریست در گیتی قرین شیون است.
شهاب الدین سمرقندی.
چون شعله بخرمنی دهد نور
بیگانه نظاره بیندش سور.
امیرخسرو.
مهر فلک کین و نشاطش غم است
سور جهان نزد خرد ماتم است.
خواجوی کرمانی.
|| ختنه سوری. (برهان). ختنه. (دهار). || بزم ایام عید. || رنگ خاکستری. بسیاهی مایل. (برهان). || اسب و استر و خر و الاغی را گویند که خط سیاهی مانند سمند از کاکل تا دمش کشیده شده باشد. و بعضی اسب به آن رنگ را خوب نمیدانند، لهذا میگویند «سور از گله دور». (برهان). اسب خاکستری رنگ بسیاهی مایل که خط سیاه از کاکل تا دم کشیده باشد وسول نیز گویند و آنرا مبارک ندانند. (فرهنگ رشیدی). || نام مرغی. (برهان). || رنگ سرخ. چه گل سرخ را گل سوری میگویند و شراب سرخ را خمرالسوری خوانند. (برهان). رنگ سرخ لهذا لاله و گل و مانند آنرا گل سوری گویند. (غیاث) (فرهنگ رشیدی). || (ع اِ) دیوار قلعه. (برهان). باره ٔ شهر. (منتهی الارب). مربض. (نصاب الصبیان). دیوار حصار. (دهار). بارو، ج، اسوار. اسیران. (مهذب الاسماء). باره. (تفلیسی) (مجمل اللغه). دیوار قلعه و شهرپناه. (غیاث): با کالیجار بترسید و سوری استوار گرد بر گرد شهر «شیراز» درکشید. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 133).
در سور سر رسیده و دیده بچشم سر
خلوت سرای قدمت بی چون و بی چرا.
خاقانی.
گه از سوز جگر در سور سر دلبران بودن
گه از راه صفت بر خوان اخوان الصفا رفتن.
خاقانی.
از آن جماعت در اندرون حصار گریختند و بسور وقصور آن اعتصام جستند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی).
کنونم نگه کن بوقت سخن
بیفتاد یک یک چو سور کهن.
سعدی.
|| در قضیه ٔ موجبه ٔ کلیه هر، همه، کل و مانند آن و در موجبه ٔ جزئیه ٔ برخ و بعض و مانند آن و سور سالبه ٔ کلیه هیچیک یا هیچ چیز و لا شی، و لا واحد و مانند آن و در سالبه ٔ جزئیه نیست برخی و نیست هر، و برخی نیست و لیس بعض و بعض لیس و لیس کل و مانند آن و در متصله ٔ موجبه، هر جا و هرگاه و کلما و مهما و متی و مانند آن و در منفصله همیشه و هرگز و هیچگاه و دائماً و ابداً و مانند آن است. (یادداشت بخط مؤلف). (اصطلاح منطق) لفظ کل و لفظ بعض است که وضع کرده اند برای چندی افراد موضع و این معنی مجاز است. (غیاث).

سور. [س َ] (ع مص) اثر کردن شراب. (دهار) (از منتهی الارب). || بدیوار برشدن. (المصادر زوزنی) (دهار). بر دیوار برآمدن. (منتهی الارب). || حمله آوردن شیر بسوی مردم. (دهار) (المصادر زوزنی).

سور. [س َ وَ] (اِخ) دهی است از دهستان بربرود بخش الیگودرز شهرستان بروجرد. دارای 1142 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات، لبنیات، پنبه، چغندر و حبوبات است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

سور. (اِ) نام درختی است که در جنگلهای گرگان در دو ناحیه ٔ نزدیکی علی آباد و دره ٔ کتول میان قرای نرسوو الستان موجود است. (از جنگل شناسی صص 250- 257).

سور. (اِخ) دهی است از دهستان دیزجرود بخش عجب شیر شهرستان مراغه. دارای 348 تن سکنه. آب آن از چشمه سارها. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جوراب بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

ازدواج. [اِ دِ] (ع مص) جفت گرفتن. زن کردن. شوهر کردن. با یکدیگر جفت و قرین شدن. با هم جفت شدن. مزاوجه. (تاج المصادر بیهقی). زواج. زناشوئی. || جفت کردن. تزویج. با هم جفت کردن مرد و زن را. (غیاث اللغات). و رجوع به نکاح شود. || (اصطلاح علوم) تنظیم اشیاء است دو بدو، مانند چرخها و ستونها و غیره. || در الکتریسیته، عمل اتحاد و الحاق دو یا چندین مولد برق مانند عناصر پیل، آکومولاترها و ماشینهای برقی را ازدواج گویند.
|| پیوند کردن. جفت ساختن:
خاک را بر سر زنی سر نشکند
آب را بر بر زنی بر نشکند
گر تو میخواهی که سر را بشکنی
آب را و خاک را برهم زنی
حکمتی که حق نمود از ازدواج
گشت حاصل از نیاز و از لجاج
باشد آنگه ازدواجات دگر
لاسمع اذن و لاعین بصر.
مولوی.
- ازدواج کردن، زن کردن. شوهر کردن. مزاوجت کردن.
- ازدواج کلام، شباهت کلام بیکدیگر. در اصطلاح نام صنعتی که در آخر ابیات دو لفظ متشابه الاَّخر یا دو لفظ متحداللفظ و المعنی آرند، چنانکه درین شعر:
ای ز لعل آتشینت در دل گلنار نار
غیر دل بردن نداری ای بت مکار کار.
(از غیاث اللغات).

مهمانی، بزم، جشن: خوان کشید او را کرامت‌ها نمود / آن‌شب اندر کوی ایشان سور بود (مولوی: ۸۲۱)،
(اسم مصدر) خوشی، شادی،

اسب یا استر یا خر که خط سیاهی در پشت او از یال تا دمش کشیده شده باشد. δ برخی مردم آن ‌را خوش‌یمن نمی‌دانند و به این‌سبب می‌گویند «سور از گله دور»،
انسان یا حیوانی که از دیگران برمد و دوری کند،
رنگ سرخ،
رنگ خاکستری،

سوُرْ، طعام ضیافت- غذای میهمانی- پذیرایی _ در فارسی به خود ضیافت و میهمانی هم سور می گویند- سُوْر مانند سُوَر جمع سَوْرَه نیز می باشد،

(سُ) [ع. سؤر] (اِ.) پس مانده طعام و شراب. (? (سور (ص.) = سول: اسب و استر و خری که خط سیاهی از کاکل تا دمش کشیده باشد.

ازدواج -عروسی: رسیدن به هدف ازدواج کردن: سود، خوشبختی، در برخی موارد می تواند به معنای اختلافات نیز باشد اگر خواب ببینید با فردی خارجی ازدواج می کنید، نشانه آن است که با دیگران به دعوا ومشاجره خواهید پرداخت.دیدن شوهر: امیدهای واهی دیدن زن: در آمد خوب و پشت سرگذاشتن یک موقعیت مشکل به خیر و خوشی 1ـ اگر دختری خواب ببیند با پیرمردی ازدواج میکند، علامت آن است که با مشکلات فراوانی روبرو خواهد شد. اما اگر خواب ببیند در هنگام جشن ازدواح مردی با لباس سیاه از مقابلش میگذرد و نگاه ملامت آمیزی به او می کند نشانه آن است که سردی بی تقاوتی یکی از دوستان او را ناامید می سازد. 2ـ دیدن مراسم ازدواج دیگران در خواب با میهمانانی شادمان که لباسهایی زیبا بر تن کرده اند، علامت آن است که از زندگی لذتهایی عالی خواهید برد. اما اگرمیهمانان لباسهایی سیاه بر تن کرده باشند، علامت آن است که در آینده به سوگ کسی خواهید نشست. 3ـ اگر خواب ببینید با کسی پیمان ازدواج می بندید، نشانه آن است که خبرهایی ناگوار خواهید شنید. 4ـ اگر خواب ببینید در جشن ازدواج کسی شرکت کرده اید، نشانه آن است که امور شغلی به طرز باور نکردنی امید بخش خواهد شد. و از فکر کردن به افراد مورد علاقهخود لذت زیادی خواهید برد. 5ـ اگر خواب ببینید در جشن ازدواح واقعه ای ناگوار رخ میدهد، علت آن است که به بیماری مبتلا خواهید شد. یا از مرگ یکی از اعضای خانواده خود رنج خواهید کشید. 6ـ اگر دختری خواب ببیند عروس شده است اما هیچ احساس خوشحالی نمی کند، علامت آن است که در زندگی به نومیدی دچار خواهد شد، و در امور عاطفی شکست خواهد خورد. - لوک اویتنهاو

288